-តាមរូបចំហៀងមាត់ៈ
កាលណាចុងអណ្តាតមកជិតជួរធ្មេញមុខខាងក្រោម ខ្នងអណ្តាតក៏ពង់ទៅទល់ក្រអូមលើ ប៉ះរួចក៏ទម្លាក់ចុះភា្លមដើម្បីបញ្ចេញខ្យល់។
កាលណាយកដៃមកបាំងពីមុខមាត់ យើងឃើញថាមានខ្យល់ចេញមកប៉ះដៃ គឺជាសូរមានខ្យល់។
-តាមវិធីផ្តិតក្រអូមៈ
អណ្តាតប៉ះក្រអូមទាំងសងខាងក្រាស់បន្តិច រនាំងក្រអូមបិទបំពង់ច្រមុះជិត
និងសន្ទះដើមមាត់។ ដូចនេះ [ch] ជាសូរខ្យល់ចង្អៀត មានខ្យល់។
-តាមសភាពខ្សែរលកសំឡេងនៃពាក្យ
ឆី និងពាក្យ ឈឺ សូរ [ch]មិនធ្វើអោយខ្សែសម្លេងញ័រទេគឺជាសូរថ្លង់
។
រួមសេចក្តីមក [ch] ជាសូរថ្លង់
ខ្យល់ស្ទះក្រអូមកណ្តាល ខ្នងអណ្តាតចង្អៀតមានខ្យល់។ ដោយលែក សូរ [ch] គ្មានប្រើជាព្យញ្ជនៈប្រកបទេ។
No comments:
Post a Comment